රජයේ නිලධරයන්ට තීරණ ගැනීමේදී අභිමතානුසාරී බලයක් තිබේද ?
FR / 674 / 97 කියන්නෙ තීරණ ගන්නා සියලුම රජයේ නිලධරයන් මැනවින් කියවා අවබොධ කර ගත යුතු අතීශයින් වැදගත් ශ්‍රේෂ්ඨාධිකරණ මූලික අයිතිවාසිකම් පිළිබඳ නඩු තීන්දුවක් . මෙය විනය නියෝගයකට අදාලයි . මා මෙම පෝස්ටුව ඉදිරිපත් කරන්නෙ එම නඩු තීන්දුව ආශ්‍රයෙන් බව පළමුවෙන්ම සඳහන් කරනවා .
මෙම නඩු තීන්දුව ලබා දී ඇත්තේ මාක් ප්‍රනාන්දු , වීරසේකර හා ඉස්මායිල් යන ගෞරවනීය ශ්‍රේෂ්ඨාධිකරණ විනිසුරු තුමන්ලා විසින් .
මෙහි පෙත්සම්කරු වී ඇත්තේ අධිකරණ අමාත්‍යාංශයේ ලේකමිවරයාගේ විනය බලධාරිත්වය යටතේ සේවය කළ
AK නන්දදාස නමැති ලිපිකරු මහතෙක් . මෙහි වගඋත්තරකරුවන් 15 දෙනෙකු සිටිනවා .1 වැනි වගඋත්තරකරු එවකට අධිකරණ අමාත්‍යාංශයේ ලේකම්
MS ජයසිංහ මහතායි . 3 වැනියා විනය පරීක්ෂණ නිලධාරී S . පතිරගේ මහතායි .
5 වැනියා නීතිපතිවරයායි . 6 වැනියා එවකට රාජ්‍ය සේවා කොමිශන් සභාවේ සභාපති තිස්ස දේවේන්ද්‍ර මහතායි . 15 වැනියා එම කොමිශන් සභාවේ ලේකම් HDL ගුණවර්ධන මහත්මියයි . මේ හැර එම කොමිශන් සභාවේ අනෙක් සාමාජිකයන් හා තවත් රාජ්‍ය නිලධාරීන් කීප දෙනෙක් අනෙක් වගඋත්තරකරුවන් වශයෙන් නම් කර තිබෙනවා .
අදාල විනය නියෝගය නිකුත් වී ඇත්තේ වර්තමානයේ භාවිතා වන ආයතන සංග්‍රහයේ 2 වැනි කාණ්ඩය නිකුත් කිරීමට පෙර පැවති 2 වැනි කාණ්ඩය යටතේයි .
ප්‍රස්තුත සිදුවීම මම කෙටියෙන් සඳහන් කරන්නම් . මතුගම දිසා අධිකරණයේ ලිපිකරුවෙකු වූ නන්දදාස එහි විභාග වූ නඩුවකට අදාල තහනමි නියෝගයක් ක්‍රියාවට නැංවීම පිළිබඳව අධිකරණයේ සාක්ෂි දෙනවා . එම සාක්ෂිය එහි පැමිණිලිකරු වන සිරිපාල නමැත්තාට වාසිදායක වූවක් නොවෙයි . ඉන්පසු මතුගම බස් නැවතුම්පොලේදී සිරිපාල විසින් නන්දදාසට තර්ජනය කරනවා ඔහු බොරු සාක්ෂියක් දුන් බවට හා ඔහු විසින් තම රාජකාරි ඉටු කිරීම සඳහා රු : 200 /= ක අල්ලසක් ලබා ගත් බවට පැමිණිල්ලක් කරන බවට . නමුත් ඔහු එම අවස්ථාවේ අධිකරණයට හෝ අල්ලස් කොමසාරිස්ට හෝ වෙනත් බලධරයෙකුට හෝ එවැනි පැමිණිල්ලක් කරන්නෙ නැහැ . ඊට මාස තුනකට පසු මතුගම පැවති ජනාධිපති ජංගම සේවයේදී මේ පිළිබඳව සිරිපාල විසින් ලිඛිත පැමිණිල්ලක් ඉදිරිපත් කරනවා . එහි ප්‍රථිපලයක් වශයෙන් අල්ලස් කොමසාරිස් විසින් විමර්ශණයක් පවත්වා කොළඹ මහෙස්ත්‍රාත් උසාවියේ නන්දදාසට විරුද්ධව අල්ලස් නඩුවක් පවරනවා . ඔහුට එරෙහිව චෝදනා දකක් නඟනවා . එම චෝදනා පහතින් දක්වනවා .
1 . රජයේ නිලධරයෙකු වශයෙන් තමන්ගේ රාජකාරි කටයුතු ඉටු කිරීමේදී 1991 . 07 . 22 වැනි දින අල්ලසක් ලබා ගැනීම හා සිරිපාල නමැති අයගෙන් රු : 200 /= ක් ලබා ගැනීම .
2 . අල්ලස් පනතේ පිළිවෙලින් 19 B හා 19 C වගන්ති යටතේ දඬුවම් ලැබිය හැකි වරදක් සිදු කිරීම .
ඉන්පසු අධිකරණ මාත්‍යාංශයේ ලේකම් විසින් 1993 . 11 . 08 වැනි දින , ආයතන සංග්‍රහයේ 2 වැනි කාණ්ඩයේ 48 වැනි පරිච්ඡේදයේ විධිවිධාන පරිදි , වැටුප් රහිතව නන්දදාසගේ වැඩ තහනම් කරනු ලබනවා .
චූදිත නන්දදාස අංක 1 දරණ චෝදනාවට වැරදිකරු බවටත් , අනෙක් චෝදනාවට නිවැරදිකරු බවටත් 1994 . 08 . 25 වැනි දින මහේස්ත්‍රාත් අධිකරණය තීරණය කරනවා . ඉන්පසු නන්දදාස විසින් ඉදිරිපත් කරන ලද අභියාචනයක් විභාග කළ අභියාචනා අධිකරණය අංක 1 දරණ චෝදනාවෙන්ද නන්දදාස නිදහස් කරනවා . ඉන්පසු තමන් නැවත සේවයේ පිහිටවන ලෙස ඔහු විසින් කරන ලද ඉල්ලීමක් මත 1995 . 11 . 24 දිනැති ලිපියකින් නන්දදාස සේවයේ පිහිටවීමට අධිකරණ අමාත්‍යංශයේ ලේකම් ක්‍රියා කරනවා . නමුත් ඔහුගේ හිඟ වැටුප් ගෙවනුයේ ඔහුට එරෙහි විනය පරීක්ෂණය නිම වීමෙන් පසුව එහි තීරණය සලකා බලා බවට වන කොන්දේසියකට නන්දදාස යටත් කරනවා . එවැනි විනය පරීක්ෂණයක් පැවැත්වීම අයෙතන සංග්‍රහයට අනුරූපයි . ඒ අනුව 1996 . 03 . 19 වැනි දින චෝදනා හතරකින් යුක්ත 1 වැනි උපලේඛනය යටතේ වන චෝදනා පත්‍රයක් එම ලේකම්වරයා විසින් නන්දදාස වෙත නිකුත් කරනවා .
3 වැනි වග උත්තරකරු වන S පතිරගේ එහි විනය පරීක්ෂණ නිලධාරී වශයෙන් ක්‍රියා කර තිබෙනවා . ඔහුගේ තීරණය නන්දදාසට දැනගන්ට ලැබෙන්නේ නැහැ . නමුත් එම විනය පරීක්ෂණයේදී අනාවරණය වූ කරුණු මත චූදිත නිලධාරී නන්දදාස සියලු චෝදනාවන්ට වැරදිකරු බවත් , ඒ අනුව ඔහුට දඬුවම් දෙකක් පමුනුවන බවත් එම ලේකම්වරයා විසින් 1997 . 05 . 27 වැනි දින නන්දදාසට ලිපියක් මගින් දැනුම් දෙනවා . එම දඬුවම් තමයි වැඩ තහනම් කාලයට අදාල හිඟ වැටුප් නොගෙවා අත්හිටවීම හා අවවාද කිරීම .
මෙම විනය නියෝගයට එරෙහිව නන්දදාස විසින් ශ්‍රේෂ්ඨාධිකරණයට මූලික අයිතිවාසිකම් පෙත්සමක් ඉදිරිපත් කරනවා . ඒ සඳහා Leave to proceed අවස්ථාව ලබා දීමෙන් පසු කරුණු විමසා බලා , ගරු අධිකරණය නන්දදාසට උපදෙස් දෙනවා රාජ්‍ය සේවා කොමිශන් සභාව වෙත අභියචනයක් ඉදිරිපත් කරන ලෙසට . එවැනි අභියාචනයක් ඉදිරිපත් කළ යුතු මාස තුනක කාලය ඒ වන විට ඉකුත් වෙලා . නමුත් අධිකරණ නියෝගය පරිදි නන්දදාස විසින් රාසේකොස වෙත 1998 . 08 . 26 වැනි දින එම අභියාචනය ඉදිරිපත් කරනවා . 1998 . 10 . 15 වැනි දින රාසේකොස විසින් අභියාචනයේ ඇති ඌනතා දැනුම් දෙමින් නන්දදාසට පිළිතුරු ලිපියක් එවනවා . එම කරුණු බොහොමයක් එතරම් වැදගත් කමක් නැති තාක්ෂණික කරුණු . වසරක පමණ කාලයක් ගත වීමෙන් පසු 1999 . 09 . 08 වැනි දින 15 වැනි වගඋත්තරකාර , රාසේකොස ලේකම්වරිය විසින් එහි තීරණය ලිඛිතව දන්වා එවනවා අභියාචක නන්දදාස වෙත . ඒ අනුව වැඩ තහනම් කාලයට අදාල හිඟ වැටුප් නොගෙවීමේ දඬුවම නැවත ස්ථිර කරනවා . එයට අමතරව අවවාද කිරීමේ දඬුවම ඉවත් කර ඒ වෙනුවට වැටුප් වර්ධක දෙකක් අඩු කිරීමේ දඬුවමක්ද පමුනුවනවා . මෙම දඬුවම් පැමිණවීමට හේතු කිසිවක් නන්දදාසට දන්වන්නේ නැහැ .
මේ අනුව රසේකොස බලධාරීන්ද වගඋත්තරකරුවන් කරමින් නන්දදාස සංශෝධිත පෙත්සමක් ශ්‍රේෂ්ඨාධිකරණය වෙත ඉදිරිපත් කරනවා . එයට වගඋත්තරකරුවන් තමන්ගේ පිළිතුරු ඉදිරිපත් කරනවා . එහිදී තමයි ගරු අධිකරණයට අනාවරණය වන්නේ අධිකරණ අමාත්‍යාංශයේ ලේකම්වරයා විසින් හා රාසේකොස විසින් කොතරම් අසාධාරණ ලෙස හා අභිමතානුසාරී ලෙස නන්දදාස පිළිබඳව තීරණ ගෙන ඔහුට දඬුවම් පමුණුවා තිබේද කියා .
විනය පරීක්ෂණ නිලධාරී පතිරගෙ විසින් ඉදිරිපත් කරන ලද වාර්තාව අනුව සියලු චෝදනාවන්ට නන්දදාස නිවැරදිකරු බවට තීරණය කර තිබියදී තමයි , එම විනය පරීක්ෂණයේදී අනාවරණය වූ කරුණු අනුව නන්දදාසට දඬුවම් පැමිණවීමට ක්‍රියා කරන බව අධිකරණ අමාත්‍යාංශයේ ලෙකම් විසින් දන්වා ඇත්තේ . එසේම එම තීරණයට පදනම් වූ කරුණු ලෙස ඔහු පවසා ඇත්තේ මහෙස්ත්‍රාත් අධිකරණයෙදී සාක්ෂිකරුවන් විසින් දී ඇති සාක්ෂි අනුව ඔහු එම තීරණය ගත් බවයි . අධිකරණ දෙකේම නඩු වාර්තා විනය පරීක්ෂණයේ සාක්ෂිමය ලේඛන නොවෙයි . එහි සාකිෂි දුන් එම සාක්ෂිකරුවන් දෙදෙනෙක් විනය පරීක්ෂණයේදී සාක්ෂි දී නැහැ . ලේකම්වරයා ස්වභාවික යුක්තියේ මූලධර්ම ගරු කරලා නැහැ . රාසේකොස විසින් තම තීරණයට පදනම් කරගෙන ඇත්තේ එම ලේකම්වරයා පවසන කරුණුයි . අනෙක් වැදගත් කරුණු කිසිවක් පිළිතුරු වශයෙන් ඉදිරිපත් කර නැහැ . තමන්ට එරෙහිව පවත්වන .ලද විනය පරීක්ෂණයේ තීරණ හා ඊට අදාල හේතු දැන ගැනීමටත් , එම තීරණයට වෙනස් තීරණයක් විනය බලධාරයා ගත්තේ නම් එයට හේතු මොනවාද යන්න දැන ගැනීමටත් චූදිතට අයිතියක් ඇති බවත් , එසේ නොමැතිව ඉදිරිපත් කරන අභියාචන පළ රහිත වන බවත් නඩු තීන්දුවේ සඳහන් වෙනවා . මෙම නඩු තීන්දුවේ අවසන් නියෝගය මම පහතින් උදෘත කර දක්වනවා .
ORDER
I hold that the petitioner's fundamental right under article 12 ( 1 ) had been violated by the 1 st respondent as well as the Public Service Commission , and quash the orders communicated to the petitioner by letters dated 27 . 5 . 97 and 8 . 9 . 99 . The petitioner will be entitled to ( a ) the salary withheld during the period of interdiction , together with simple interest at 15 % p . a . from 27 . 5 . 97 up to date of payment ; (b ) compensation in a sum of Rs 100,000 payble by the State ; and ( c ) costs in a sum of Rs 10,000 payble personally by the 1 st respondent .
sgd / ( Fernando ) J
I agree sgd / ( Weerasekera ) J
I agree sgd / ( Ismail ) J
පිටු 11 කින් යුත් මෙම නඩු තීන්දුවේ අන්තර්ගත සියලු කරුණු මෙහි ඇතුළත් කර නැත . තීරණ ගන්නා සියලුම රජයේ නිලධාරීන් ඒ පිළිබඳව දැනුම්වත් කර එය හැදෑරීමට පෙළඹවීමයි මගේ අරමුණ . කෙසේ වුවද මා අවසන් වශයෙන් පවසන්නේ තීරණ .ගන්නා රජයේ නිලධරයන්ට අභිමතානුසාරී බලයක් නොමැති බවත් , ඔවුන් ක්‍රියා කළ යුත්තේ අදාල නීති රීතිවලට හා ස්වභාවික යුක්තියේ මූලධර්මවලට අනකූලව බවත් අවබෝධ කර ගැනීමට මෙම නඩු තීන්දුව උපකාරී වෙන බවයි .
0 Comments